rangtong

From Buddha-Nature
Tibetan Adjective

rangtong

self-emptiness
རང་སྟོང་

Basic Meaning

The state of being empty of self, which references the lack of inherent existence in relative phenomena.

Read It in the Scriptures

Since adventitious, relative entities do not exist at all in reality, they are empty of their own essences; they are self-empty. The innate ultimate, which is the ultimate emptiness of these relative things, is never non-existent; therefore, it is other-empty.  
~ Dölpopa Sherab Gyaltsen, Collected Works ('Dzamthang ed., 1998), Vol. 6: 416. Translated by Douglas Duckworth in "Onto-theology and Emptiness: The Nature of Buddha-Nature." (2014), page 1075.
Term Variations
Key Term rangtong
Topic Variation Rangtong
Tibetan རང་སྟོང་  ( rangtong)
Wylie Tibetan Transliteration rang stong  ( rangtong)
Buddha-nature Site Standard English self-emptiness
Karl Brunnhölzl's English Term self-empty, self-emptiness
Richard Barron's English Term unqualified emptiness
Jeffrey Hopkin's English Term emptiness of self
Ives Waldo's English Term intrinsic emptiness
Term Information
Usage Example
དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་བའི་དངོས་པོ་རྣམས་ནི་གནས་ལུགས་ལ་གཏན་ནས་མེད་པའི་ཕྱིར་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་སྟེ་དེ་ནི་རང་སྟོང་ངོ་། ཀུན་རྫོབ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་དོན་དམ་སྟོང་པའི་དོན་དམ་གཉུག་མ་ནི་ནམ་ལང་མེད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གཞན་སྟོང་ངོ་།
དོལ་པོ་པ་ཤེས་རབ་རྒྱལ་མཚན་ གསུང་འབུམ་ལས་པོད་དྲུག་པ་༤༡༦ (འཛམ་ཐང་: ཕྱིའི་ལོ་༡༩༩༨)
Source Language Tibetan
Basic Meaning The state of being empty of self, which references the lack of inherent existence in relative phenomena.
Related Terms gzhan stong
Term Type Adjective
Definitions
Tshig mdzod Chen mo jo nang pa'i lugs kyi kun rdzob kyi cha nas chos thams cad rang ngos su bden pas stong pa'i lta ba'o