Verse IV.52

Ratnagotravibhāga Root Verse IV.52

Previous Verse

Next Verse

Verse IV.52 Variations

व्याधिर् ज्ञेयो व्याधिहेतुः प्रहेयः स्वास्थ्यं प्राप्यं भेषजं सेव्यम् एवम्
दुःखं हेतुस् तन्निरोधो ऽथ मार्गो ज्ञेयं हेयः स्पर्शितव्यो निषेव्यः

E. H. Johnston as input by the University of the West.

vyādhir jñeyo vyādhihetuḥ praheyaḥ svāsthyaṃ prāpyaṃ bheṣajaṃ sevyam evam
duḥkhaṃ hetus tannirodho ’tha mārgo jñeyaṃ heyaḥ sparśitavyo niṣevyaḥ

E. H. Johnston as input by the University of the West.

ནད་ནི་ཤེས་བྱ་ནད་ཀྱི་རྒྱུ་ནི་སྤང་བྱ་ལ། །
བདེ་གནས་ཐོབ་བྱ་སྨན་ནི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལྟར། །
སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་དང་དེ་འགོག་པ་དང་དེ་བཞིན་ལམ། །
ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རེག་པར་བྱ་ཞིང་བསྟེན་པར་བྱ། །

Dege, PHI, 138

Just as a disease is to be known, the cause of the disease is to be relinquished,
The state of well-being is to be attained, and medicine is to be relied upon,
Suffering, [its] cause, its cessation, and likewise the path, respectively,
Are to be known, to be relinquished, to be reached, and to be relied upon.

When the Clouds Part, Brunnhölzl, 446-447

De même qu’il faut reconnaître la maladie et en éliminer la cause

En prenant des remèdes qui rétabliront la santé, Il faut reconnaître la souffrance, en éliminer la cause Et réaliser sa cessation en empruntant la voie.

Charrier, Christian and Patrick Carré. Traité de la Continuité suprême du Grand Véhicule. Plazac: Éditions Padmakara, 2019.

RGVV Commentary on Verse IV.52

Tibetan
English
Sanskrit
Chinese

---

Full Tibetan Commentary
Full English Commentary
Full Sanskrit Commentary
Full Chinese Commentary

།སྡུག་བསྔལ་གྱི་མེ་རབ་ཏུ་{br}འཇིལ་བ་ལས་ནི། འཁོར་བའི་སྐྱེ་འཆི་ཐོག་མཐའ་མེད་དེར་འགྲོ་བའི་ལམ་ནི་རྣམ་པ་ལྔ། །མི་གཙང་བ་ལ་དྲི་ཞིམ་མེད་བཞིན་འགྲོ་ལྔ་དག་ལ་བདེ་བ་མེད། །དེའི་སྡུག་རྟག་ཏུ་མི་མཚོན་ཁ་བ་རྒྱ་ཚ་ལ་སོགས་རེག་སྐྱེས་བཞིན། །ཐུགས་རྗེའི་སྤྲིན་ལས་དམ་ཆོས་ཆར་ཆེན་དེ་རབ་ཞི་བྱེད་རབ་ཏུ་{br}འབེབས། །ལྷ་ལ་འཆི་འཕོ་མི་ལ་ཡོངས་ཚོལ་སྡུག་བསྔལ་ཞེས་བྱ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། །ཤེས་རབ་ལྡན་པ་ལྷ་མིའི་དབང་ཕྱུག་མཆོག་ལའང་མངོན་པར་འདོད་མེད་དེ། །ཤེས་རབ་དང་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུང་རབ་དད་པའི་རྗེས་འབྲངས་ནས། །འདི་ནི་སྡུག་བསྔལ་འདིས་{br}རྒྱུ་འདི་ནི་འགོག་ཅེས་ཤེས་པས་མཐོང་ཕྱིར་རོ། །ནད་ནི་ཤེས་བྱ་ནད་ཀྱི་རྒྱུ་ནི་སྤང་བྱ་ལ། །བདེར་གནས་ཐོབ་བྱ་སྨན་ནི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལྟར། །སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་དང་དེ་འགོག་པ་དང་དེ་བཞིན་ལམ། །ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རིག་པར་བྱ་ཞིང་བསྟེན་པར་བྱ།

As for [buddha activity’s] pacifying the fire of suffering:

Saṃsāra means to be born and to die without beginning and end, and in this ongoing cycling, there are five kinds of paths.

In these five kinds of pathways, there is no happiness, just as there is no sweet scent in excrement.

The suffering in it is constant and as if produced from contact with fire, weapons, ice, salt, and so on.

In order to pacify this [suffering], the cloud of compassion showers down the great rain of the genuine dharma. IV.50

Since they realize that the suffering of gods is dying and the suffering of humans is searching [for objects of desire],

Those with prajñā do not even crave for the supreme powerful states among gods and humans.

For through their prajñā and by virtue of following their confidence in the Tathāgata’s words,

They discriminate with wisdom, "This is suffering, this is [its] cause, and this is [its] cessation." IV.51

Just as a disease is to be known, the cause of the disease is to be relinquished,

The state of well-being is to be attained, and medicine is to be relied upon,

Suffering, its cause, its cessation, and likewise the path, respectively,

Are to be known, to be relinquished, to be reached, and to be relied upon. IV.52

duḥkhāgnipraśamane /

saṃsāro ’navarāgrajātimaraṇas tatsaṃsṛtau pañcadhā mārgaḥ pañcavidhe ca vartmani sukhaṃ

noccārasaugandhyavat /

tad duḥkhaṃ dhruvam agniśastraśiśirakṣārādisaṃsparśajaṃ tacchāntyai ca sṛjan

kṛpājaladharaḥ saddharmavarṣaṃ mahat // 50 //

deveṣu cyutiduḥkham ity avagamāt paryeṣṭiduḥkhaṃ nṛṣu prājñā nābhilaṣanti devamanujeṣv

aiśvaryam apy uttamam /

prajñāyāś ca tathāgatapravacanaśraddhānumānyād idaṃ duḥkhaṃ hetur ayaṃ nirodha iti ca

jñānena saṃprekṣaṇāt // 51 //

vyādhir jñeyo vyādhihetuḥ praheyaḥ svāsthyaṃ prāpyaṃ bheṣajaṃ sevyam evam /

duḥkhaṃ hetus tannirodho ’tha mārgo jñeyaṃ heyaḥ sparśitavyo niṣevyaḥ // 52 //

No Chinese commentary defined.

Other English translations

Obermiller (1931)

The illness is to be cognized, its cause removed,

The state of happiness attained, and the remedy used;

Like that, Phenomenal Life, its Cause, Extinction, and the Path

Are to be cognized, removed, realized, and resorted to.

Takasaki (1966)

Illness is to be cognized, its cause removed,

Health should be attained, and a remedy used;

Like that, Suffering, its Cause, Extinction and the Path,

Are to be cognized, removed, touched and observed.

Fuchs (2000)

In the case of disease, one needs to diagnose it, remove its cause,

attain the happy state [of health], and rely on suitable medicine;

similarly one needs to recognize suffering, remove its cause,

come in touch with its cessation, and rely on the suitable path.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes