Verse I.107

Ratnagotravibhāga Root Verse I.107

Previous Verse

Next Verse

Verse I.107 Variations

यद्वत् कङ्गुकशालिकोद्रवयवव्रीहिष्वमुक्तं तुषात्
सारं खाड्यसुसंस्कृतं न भवति स्वादूपभोज्यं नृणाम्
तद्वत् क्लेशतुषादनिःसृतवपुः सत्त्वेषु धर्मेश्वरो
धर्मप्रीतिरसप्रदो न भवति क्लेशक्षुधार्ते जने

yadvat kaṅgukaśālikodravayavavrīhiṣvamuktaṃ tuṣāt
sāraṃ khāḍyasusaṃskṛtaṃ na bhavati svādūpabhojyaṃ nṛṇām
tadvat kleśatuṣādaniḥsṛtavapuḥ sattveṣu dharmeśvaro
dharmaprītirasaprado na bhavati kleśakṣudhārte jane

E. H. Johnston as input by the University of the West.

།ཇི་ལྟར་སཱ་ལུ་བྲ་བོ་ནས་འབྲུའི་སྙིང་པོ་སྦུན་ལས་མ་བྱུང་གྲ་མ་ཅན།
།ལེགས་པར་མ་བསྒྲུབས་མི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྤྱད་བྱ་བཟའ་བ་ཞིམ་པོར་མི་འགྱུར་ལྟར།
།དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་ཉོན་མོངས་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་ལུས།
།ཉོན་མོངས་བཀྲེས་པས་ཉེན་པའི་འགྲོ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བའི་རོ་སྟེར་འགྱུར་བ་མིན།

Dege, PHI, 118

Just as the kernels in grains such as corn, rice, millet, and barley, not extracted from their husks,
Still awned, and not prepared well, will not serve as delicious edibles for people,
So the lord of dharma in sentient beings, whose body is not released from the husks of the afflictions,
Will not grant the pleasant flavor of the dharma to the people pained by the hunger of the afflictions.

When the Clouds Part, Brunnhölzl, 395-396

De même que les grains de riz, de blé noir ou d’orge

encore dans la balle, et avec leurs barbes, Ne peuvent rien donner de bon à manger s’ils ne sont pas bien préparés, Le seigneur des qualités, présent en chaque être, emprisonné toutefois dans la gangue des affections, Ne peut offrir la saveur des plaisirs du Dharma à des êtres tenaillés par la faim des affections.

Charrier, Christian and Patrick Carré. Traité de la Continuité suprême du Grand Véhicule. Plazac: Éditions Padmakara, 2019.

RGVV Commentary on Verse I.107

Tibetan
English
Sanskrit
Chinese

---

Full Tibetan Commentary
Full English Commentary
Full Sanskrit Commentary
Full Chinese Commentary

།ཉོན་མོངས་པ་ནི་ཕྱི་ཡི་སྦུན་པ་དང་འདྲ་ལ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་{br}ཁམས་ནི་ནང་གི་སྙིང་པོ་བཞིན། །ཇི་ལྟར་སྦུན་ལྡན་འབྲུ་ཡི་སྙིང་པོ་ནི། །མི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ལོངས་སྤྱོད་མི་འགྱུར་བ། །ཟས་སོགས་དོན་དུ་གཉེར་བ་གང་ཡིན་པ། །དེ་དག་གིས་ནི་སྦུན་གནས་དེ་འབྱིན་ལྟར། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་ཉོན་མོངས་ཀྱི། །དྲི་མ་དང་འདྲེས་རྒྱལ་བའང་ཇི་སྲིད་{br}དུ། །ཉོན་མོངས་དྲི་མ་འདྲེས་ལས་མ་གྲོལ་བ། །དེ་སྲིད་རྒྱལ་མཛད་སྲིད་གསུམ་དུ་མི་བྱེད། །ཇི་ལྟར་སཱ་ལུ་བྲའོ་ནས་འབྲུའི་སྙིང་པོ་སྦུན་ལས་མ་བྱུང་གྲ་མ་ཅན། །ལེགས་པར་མ་བགྲུས་མི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྤྱད་བྱ་བཟའ་བ་ཞིམ་པོར་མི་འགྱུར་ལྟར། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་{br}ཉོན་མོངས་སྦུན་ལས་མ་གྲོལ་ལུས། །ཉོན་མོངས་བྲུ་བས་ཉེན་པའི་འགྲོ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བའི་རོ་སྟེར་འགྱུར་བ་མིན།

[In the third example,] the afflictions are like the outer husks, while the tathāgata element resembles the inner kernel.

The kernel in grains united with its husks

[Can]not be eaten by people, {J62}

But those wanting food and so on

Extract it from its husks. I.105

Similarly, the state of a victor in sentient beings,

Which is obscured by the stains of the afflictions,

Does not perform the activity of a perfect buddha in the three existences

For as long as it is not liberated from the afflictions added on [to it].I.106

Just as the kernels in grains such as corn, rice, millet, and barley, not extracted from their husks,

Still awned, and not prepared well, will not serve as delicious edibles for people, {P111b}

So the lord of dharma in sentient beings, whose body is not released from the husks of the afflictions,

Will not grant the pleasant flavor of the dharma to the people pained by the hunger of the afflictions. I.107

bahistuṣasadṛśāḥ kleśāḥ/ antaḥsāravattathā gatadhāturiti/

dhānyeṣu sāraṃ tuṣasaṃprayuktaṃ

nṛṇāṃ na ya[dva]tparibhogameti/

bhavanti ye'nnādibhirarthinastu

te tattuṣebhyaḥ parimocayanti//105//

sattveṣvapi kleśamalopasṛṣṭa-

mevaṃ na tāvatkurute jinatvam/

saṃbuddhakāryaṃ tribhave na yāva-

dvimucyate kleśamalopasargāt//106 //

yadvat kaṅgukaśālikodravayavavrīhiṣvamuktaṃ tuṣāt

sāraṃ khāḍyasusaṃskṛtaṃ na bhavati svādūpabhojyaṃ nṛṇām//

tadvat kleśatuṣādaniḥsṛtavapuḥ sattveṣu dharmeśvaro

dharmaprītirasaprado na bhavati kleśakṣudhārte jane//107//

No Chinese commentary defined.

Other English translations

Obermiller (1931)

The kernel of a grain of rice, of buckwheat or barley, unextracted

from its husk and covered with bristles

And not duly prepared, cannot become sweat food enjoyed by man.

Similar is the Body of the Lord of the elements,

Existing in the living beings and undelivered from the coverings of defilement,

It does not grant to the living beings affected by the passions

The delightful flavour of the Truth.

Takasaki (1966)

Just as the kernel of grains like rice, wheat, barley, etc.,

As long as it is unreleased from the husk and not cleaned well

Cannot be the sweet edible for the people;

Similarly, the religious king residing in the living beings,

Having his feature unreleased from the husk of Defilements,

Does not become one who can grant the pleasurable taste of the Doctrine,

To the people who are afflicted by the hunger of Defilements.

Fuchs (2000)

Unthreshed grains of rice, buckwheat, or barley, which not having emerged from their husks

still have husk and beard, cannot be turned into delicious food that is palatable for man.

Likewise the Lord of Qualities is present within all beings, but his

body is not liberated from the shroud of the poisons.

Thus his body cannot bestow the joyous taste of Dharma upon

sentient beings stricken by the famine of their afflictions.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes