Verse I.113

From Buddha-Nature
Ratnagotravibhāga Root Verse I.113

Verse I.113 Variations

तद्वन्मनोऽन्तर्गतमप्य चिन्त्य-
मक्षय्यधर्मामलरत्नकोशम्
अबुध्यमानानुभवत्यजस्रं
दारिद्रयदुःखं बहुधा प्रजेयम्
tadvanmano'ntargatamapya cintya-
makṣayyadharmāmalaratnakośam
abudhyamānānubhavatyajasraṃ
dāridrayaduḥkhaṃ bahudhā prajeyam
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
།དེ་བཞིན་ཡིད་ཀྱི་ནང་ཆུད་རིན་ཆེན་གཏེར།
།དྲི་མེད་གཞག་དང་བསལ་མེད་ཆོས་ཉིད་ཀྱང་།
།མ་རྟོགས་པས་ན་དབུལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ནི།
།རྣམ་མང་རྒྱུན་དུ་སྐྱེ་དགུ་འདིས་མྱོང་ངོ།
Similarly, with the stainless treasure of jewels lodged within the mind,
Whose nature is to be inconceivable and inexhaustible,
Not being realized, beings continuously experience
The suffering of being destitute in many ways.
De même, l’esprit recèle le précieux trésor immaculé

De l’essence du réel sans ajout ni retrait. Ne l’ayant pas compris, les êtres subissent constamment Les souffrances de la pauvreté sous maintes formes.

RGVV Commentary on Verse I.113

།ཉོན་མོངས་པ་ནི་སའི་མཐིལ་དང་འདྲ་ལ། དེ་{br}བཞིན་གཤེགས་པའི་ཁམས་ནི་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་བཞིན་ཏེ། ཇི་ལྟར་མི་དབུལ་ཁྱིམ་ནང་ས་འོག་ན། །མི་ཟད་པ་ཡི་གཏེར་ནི་ཡོད་གྱུར་ཏེ། །མི་དེས་དེ་མ་ཤེས་ཤིང་གཏེར་དེ་ཡང་། །དེ་ལ་ང་འདིར་ཡོད་ཅེས་མི་སྨྲ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཡིད་ཀྱི་ནང་ཆུད་རིན་ཆེན་གཏེར། །དྲི་མེད་གཞག་དང་{br}བསལ་མེད་ཆོས་ཉིད་ཀྱང་། །མ་རྟོགས་པས་ན་དབུལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ནི། །རྣམ་མང་རྒྱུན་དུ་སྐྱེ་དགུ་འདིས་མྱོང་ངོ། །ཇི་ལྟར་དབུལ་པོའི་ཁྱིམ་ནང་དུ་ནི་རིན་ཆེན་གཏེར་ཆུད་གྱུར་པའི་མི་ལ་ནི། །རིན་ཆེན་གཏེར་དག་ཡོད་ཅེས་རྗོད་པར་མི་བྱེད་དེ་ནི་མི་ཡིས་ཤེས་མིན་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཆོས་{br}གཏེར་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་གནས་སེམས་ཅན་དག་ནི་དབུལ་པོ་ལྟ་བུ་སྟེ། །དེ་དག་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ཐོབ་བྱ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་དུ་ནི་དྲང་སྲོང་ཡང་དག་བལྟམས།

Other English translations

Obermiller (1931) [3]
Similar to this is the treasure contained in the Spirit,
The Immaculate Essence which neither diminishes nor increases;
The living beings that know nothing about it
Constantly experience manifold suffering that is like poverty.
Takasaki (1966) [4]
Similarly, though there is a treasure of immaculate jewel,
The inconceivable, inexhaustible properties in the mind,
The living beings of the world, without knowing it,
Constantly experience the suffering of poverty in various ways.
Fuchs (2000) [5]
Likewise a precious treasure is contained in each being's mind. This is its true state,
which is free from defilement. Nothing is to be added and nothing to be removed.
Nevertheless, since they do not realize this, sentient beings
continuously undergo the manifold sufferings of deprivation.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.
  3. Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.
  4. Takasaki, Jikido. A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.
  5. Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.