Verse II.1

Ratnagotravibhāga Root Verse II.1

Previous Verse

Next Verse

Verse II.1 Variations

शुद्धिः प्राप्तिर्विसंयोगः स्वपरार्थस्तदाश्रयः
गम्भीर्यौदार्यमाहात्म्यं यावत्कालं यथा च तत्

E. H. Johnston as input by the University of the West.

śuddhiḥ prāptirvisaṃyogaḥ svaparārthastadāśrayaḥ
gambhīryaudāryamāhātmyaṃ yāvatkālaṃ yathā ca tat

E. H. Johnston as input by the University of the West.

དག་ཐོབ་བྲལ་བ་རང་བཞིན་དོན།
དེ་བརྟེན་ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེ་དང་།
བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་ནི།
ཇི་སྲིད་དུས་དང་ཇི་ལྟ་ཉིད།

Dege, PHI, 123

[Buddhahood] is purity, attainment, freedom,
One’s own welfare and that of others, the foundation of this,
And profundity, vastness, and magnanimity
For as long as time lasts and in accordance [with beings].

When the Clouds Part, Brunnhölzl, 415

[L’Éveil] est pureté, obtention et séparation ;

Bien propre, bien d’autrui, support, Profondeur, vastitude, magnanimité, Durée et essence.

Charrier, Christian and Patrick Carré. Traité de la Continuité suprême du Grand Véhicule. Plazac: Éditions Padmakara, 2019.

RGVV Commentary on Verse II.1

Tibetan
English
Sanskrit
Chinese

---

Full Tibetan Commentary
Full English Commentary
Full Sanskrit Commentary
Full Chinese Commentary

།དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་བཤད་ཟིན་ཏོ།། །།ད་ནི་དྲི་མ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དྲི་མ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ཀྱི་ཟག་པ་མེད་

---

པའི་དབྱིངས་ལ་དྲི་མའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་གང་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་མདོར་བསྡུ་ན་དོན་རྣམ་པ་བརྒྱད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་རིག་པར་བྱའོ། །དོན་བརྒྱད་གང་ཞེ་ན། དག་ཐོབ་བྲལ་བ་རང་གཞན་དོན། །དེ་བརྟེན་ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེར་{br}དང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་ནི། །ཇི་སྲིད་དུས་དང་ཇི་ལྟ་ཉིད། །ཚིགས་སུ་བཅད་པ་འདིས་ནི་གོ་རིམས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་དོན་བརྒྱད་པོ་འདི་དག་བསྟན་ཏེ། འདི་ལྟ་སྟེ། ངོ་བོའི་དོན་དང་། རྒྱུའི་དོན་དང་། འབྲས་བུའི་དོན་དང་། ལས་ཀྱི་དོན་དང་། ལྡན་པའི་དོན་དང་། འཇུག་པའི་{br}དོན་དང་། རྟག་པའི་དོན་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ལ་ཁམས་གང་ཞིག་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་བ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དེ་རྣམ་པར་དག་པ་ནི་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱ་སྟེ། གང་གི་ཕྱིར་བཅོམ་{br}ལྡན་འདས་གང་ཞིག་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་སྙེད་མཐའ་དག་གིས་གཡོགས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ལ་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་དེ་དག་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་གི་སྦུབས་ལས་གྲོལ་བ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཡང་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་ལགས་སོ་{br}ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡེ་ཤེས་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་། དེའི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་འཇིག་རྟེན་པའོ། །འཇིག་རྟེན་པ་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པའི་རྒྱུ་ནི་ཐོབ་པའི་སྒྲས་བསྟན་{br}ཏེ། འདིས་ཐོབ་པས་ན་ཐོབ་པའོ། །དེའི་འབྲས་བུ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བ་དང་། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བའི་བྲལ་བ་རྣམ་པ་གཉིས་སོ། །གོ་རིམས་བཞིན་དུ་རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ནི་ལས་སོ། །དེའི་རྟེན་དང་ལྡན་པ་{br}ནི་ལྡན་པའོ། །ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེན་པོས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གསུམ་པོ་དག་གིས་འགྲོ་བ་ཇི་སྲིད་པར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་རྣམ་པས་འཇུག་པ་ནི་འཇུག་པའོ།

[Thus far] suchness with stains has been discussed. At this point, stainless suchness shall be treated. Now, what is this stainless suchness? (D15b) Since this [suchness] is free from all kinds of stains in the uncontaminated basic element of the buddha bhagavāns, it is presented as the fundamental change. In brief, this should be understood in terms of eight points. What are these eight points?

[Buddhahood] is purity, attainment, freedom,

One’s own welfare and that of others, the foundation of this,

And profundity, vastness, and magnanimity

For as long as time lasts and in accordance [with beings]. II.1

In due order, this verse explains [buddhahood in] eight topics. They are: (1) the topic of [its] nature, (2) the topic of [its] cause, (3) the topic of [its] fruition, (4) the topic of [its] function, (5) the topic of [its] endowment [with qualities], (6) the topic of [its] manifestation, (7) the topic of [its] permanence, and (8) the topic of [its] inconceivability.

(1) Here, the Bhagavān called the basic element that is not liberated from the cocoon of the afflictions "the tathāgata heart." Its purity is to be understood as the nature of the fundamental change. Therefore, [the Śrīmālādevīsūtra] says:

Bhagavan, those who have no doubt about the tathāgata heart that is covered by all the millions of cocoons of the afflictions do not have doubts about the dharmakāya of the Tathāgata that is liberated from all the cocoons of the afflictions.

(2) Wisdom is twofold—supramundane nonconceptual [wisdom] and the mundane [wisdom] that is attained subsequent to it. This mundane and supramundane wisdom—the cause of the fundamental change—is indicated through the term "attainment." [Here,] "attainment" refers to that through which [this fundamental change] is attained.

(3) The fruition of these [two wisdoms] (P120b) is twofold—the twofold freedom that consists of the freedom from afflictive obscurations and the freedom from cognitive obscurations.

(4) The function [of these two fruitions] is the fulfillment of one’s own welfare and that of others, respectively.

(5) Endowment refers to being associated with the foundation of this [function, that is, with the ultimate characteristics of buddhahood].

(6)–(8) Manifestation refers to [this foundation’s] permanently manifesting through the three buddhakāyas that are characterized by profundity, vastness, and magnanimity, respectively, in an inconceivable manner for as long as [saṃsāric] existence remains.

uktā samalā tathatā/ nirmalā tathatedānīṃ vaktavyā/ tatra katamā nirmalā tathatā yāsau buddhānāṃ bhagavatāmanāsravadhātau sarvākāramalavigamādāśrayaparivṛttirvyavasthāpyate/ sā punaraṣṭau padārthānadhikṛtya samāsato veditavyā/ aṣṭau padārthāḥ katame/

śuddhiḥ prāptirvisaṃyogaḥ svaparārthastadāśrayaḥ/

gambhīryaudāryamāhātmyaṃ yāvatkālaṃ yathā ca tat//1//

ityete'ṣṭau padārthā yathāsaṃkhyamanena ślokena paridīpitāḥ/ tadyathā svabhāvārtho hetvarthaḥ phalārthaḥ karmārtho yogārtho vṛttyartho nityārtho'cintyārthaḥ/ tatra yo'sau dhāturavinirmuktakleśakośastathāgatagarbha ityukto bhagavatā/ tadviśuddhirāśrayaparivṛtteḥ svabhāvo veditavyaḥ/ yata āha/ yo bhagavan sarvakleśakośakoṭigūḍhe tathāgatagarbhe niṣkāṅkṣaḥ sarvakleśakośavinirmuktestathāgatadharmakāye'pi sa niṣkāṅkṣa iti/ dvividhaṃ jñānaṃ lokottaramavikalpaṃ tatpṛṣṭhalabdhaṃ ca/ laukikalokottarajñānamāśrayaparivṛttihetuḥ prāptiśabdena paridīpitaḥ/ prāpyate'neneti prāptiḥ/ tatphalaṃ dvividham/ dvividho visaṃyogaḥ kleśāvaraṇavisaṃyogo jñeyāvaraṇavisaṃyogaśca/ yathākramaṃ svaparārthasaṃpādanaṃ karma/ tadadhiṣṭhānasamanvāgamo yogaḥ/ tribhirgāmbhīryaudāryamāhātmyaprabhavitairbuddhakāyairnityamā bhavagateracintyena prakāreṇa vartanaṃ vṛttiriti/

No Chinese commentary defined.

Other English translations

Obermiller (1931)

Perfect purity, the factors that bring it about,

The removal (of all the stains, the action in behalf of oneself and others,

And the foundation of these kinds of action,

The Profound, the Magnificent, and the Magnanimous

(The 3 Bodies) that endure as long as the world exists

And manifest themselves in accordance (with the needs of the converts).

Takasaki (1966)

[The Buddhahood is] the purity, the attainment,

The liberation [from obstructions],

The action in behalf of oneself and others,

And the foundation of these two kinds of actions;

Being profound, magnificent and magnanimous,

It [manifests itself] as long as the world exists,

In a manner as it is.

Fuchs (2000)

With its purity, attainment, freedom,

benefit for oneself and others, [their] basis,

depth, vastness, and greatness of nature,

duration, and suchness [it has eight qualities].

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes