(Saved using "Save and continue" button in form)
 
No edit summary
Line 15: Line 15:
|VariationTransSource=[[When the Clouds Part]], [[Brunnhölzl, K.|Brunnhölzl]], 414 <ref>[[Brunnhölzl, Karl]]. [[When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra]]. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.</ref>
|VariationTransSource=[[When the Clouds Part]], [[Brunnhölzl, K.|Brunnhölzl]], 414 <ref>[[Brunnhölzl, Karl]]. [[When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra]]. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.</ref>
}}
}}
|OtherTranslations=<h6>Obermiller (1931) <ref>Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.</ref></h6>
<h6>Takasaki (1966) <ref>Takasaki, Jikido. [[A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism]]. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.</ref></h6>
:[Indeed], the defects of living beings are unreal
:Because they are non-genuine and accidental
:But the non-substantiality of such defects is real,
:That is, the virtues [of living beings], pure by nature.
<h6>Fuchs (2000) <ref>Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.</ref></h6>
:Being artificially produced and adventitious,
:these faults of beings are not truly [existent].
:In truth these evils do not exist as self,
:but exist as the qualities by nature pure.
}}
}}

Revision as of 08:44, 17 May 2019

Ratnagotravibhāga Root Verse I.164

Verse I.164 Variations

अभूतं सत्त्वदोषास्ते कृत्रिमागन्तुकत्वतः
भूतं तद्दोषनैरात्म्यं शुद्धिप्रकृतयो गुणाः
abhūtaṃ sattvadoṣāste kṛtrimāgantukatvataḥ
bhūtaṃ taddoṣanairātmyaṃ śuddhiprakṛtayo guṇāḥ
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
།བཅོས་མ་གློ་བུར་བ་ཉིད་ཕྱིར།
།སེམས་ཅན་སྐྱོན་དེ་ཡང་དག་མིན།
།ཡང་དག་ཉེས་དེ་བདག་མེད་པ།
།ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་དག་པ་ཡིན།
The flaws of sentient beings are unreal
Because they are fabricated and adventitious.
What is real are the qualities, whose nature is pure
[Due to] the identitylessness of these flaws.
Artificiels et passagers, les défauts

Des êtres ne sont pas réels. En vérité, les fautes n’ont pas de soi Et les qualités sont pures par nature.

RGVV Commentary on Verse I.164

།ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་པོ་འདིའི་དོན་ནི་མདོར་བསྡུས་ཏེ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བཅུས་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཡང་དག་མཐའ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱིས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དབེན་པ་སྟེ། །ཉོན་མོངས་ལས་དང་རྣམ་སྨིན་དོན། །སྤྲིན་{br}ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་བརྗོད། །ཉོན་མོངས་སྤྲིན་འདྲ་བྱ་བ་ཡི། །ལས་ནི་རྨི་ལམ་ལོངས་སྤྱོད་བཞིན། །ཉོན་མོངས་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན། །ཕུང་པོ་སྒྱུ་མ་སྤྲུལ་པ་བཞིན། །སྔར་ནི་དེ་ལྟར་རྣམ་གཞག་ནས། །སླར་ཡང་བླ་མའི་རྒྱུད་འདིར་ནི། །ཉེས་པ་ལྔ་དག་སྤང་བའི་ཕྱིར། །ཁམས་ཡོད་ཉིད་{br}ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན། །འདི་ལྟར་དེ་ནི་མ་ཐོས་པས། །བདག་ལ་བརྙས་པའི་ཉེས་པ་ཡིས། །སེམས་ནི་ཞུམ་པ་འགའ་ཞིག་ལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྐྱེ་མི་འགྱུར། །གང་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྐྱེད་པས། །བདག་ནི་མཆོག་ཅེས་རློམ་པ་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་མ་སྐྱེས་པ་ལ། །དམན་{br}པའི་འདུ་ཤེས་རབ་ཏུ་འཇུག །དེ་ལྟར་སེམས་པ་དེ་ལ་ནི། །ཡང་དག་ཤེས་པ་མི་སྐྱེ་བ། །དེས་ན་ཡང་དག་མི་འཛིན་ཞིང་། །ཡང་དག་དོན་ནི་རིག་མི་འགྱུར། །བཅོས་མ་གློ་བུར་པ་ཉིད་ཕྱིར། །སེམས་ཅན་སྐྱོན་དེ་ཡང་དག་མིན། །ཡང་དག་ཉེས་དེ་བདག་མེད་པ། །ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་དག་པ་{br}ཡིན། །ཡང་དག་མིན་པའི་ཉེས་འཛིན་ཞིང་། །ཡང་དག་ཡོན་ཏན་སྐུར་འདེབས་པ། །བློ་ལྡན་བདག་དང་སེམས་ཅན་ནི། །མཚུངས་མཐོང་བྱམས་པ་ཐོབ་མི་འགྱུར། །འདི་ལྟར་དེ་ནི་ཐོས་པ་ལས། །སྤྲོ་དང་སྟོན་པ་བཞིན་གུས་དང་། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་བྱམས་ཆེན་སྐྱེ། །ཆོས་ལྔ་སྐྱེ་ཕྱིར་དེ་{br}ལ་ནི། །ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་མཚུངས་ལྟར། །སྐྱོན་མེད་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་དང་། །བདག་དང་སེམས་ཅན་མཚུངས་བྱས་ཏེ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་མྱུར་དུ་འཐོབ།

Other English translations

Obermiller (1931) [3]


Takasaki (1966) [4]
[Indeed], the defects of living beings are unreal
Because they are non-genuine and accidental
But the non-substantiality of such defects is real,
That is, the virtues [of living beings], pure by nature.
Fuchs (2000) [5]
Being artificially produced and adventitious,
these faults of beings are not truly [existent].
In truth these evils do not exist as self,
but exist as the qualities by nature pure.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.
  3. Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.
  4. Takasaki, Jikido. A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.
  5. Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.