No edit summary
m (Text replacement - "=།(.*)།" to "=$1། །")
 
(2 intermediate revisions by 2 users not shown)
Line 11: Line 11:
}}{{VerseVariation
}}{{VerseVariation
|VariationLanguage=Tibetan
|VariationLanguage=Tibetan
|VariationOriginal=།མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་བདག་མེད་དང་།<br>།ཞི་བའི་སྒྲ་ཡིས་བག་མེད་པའི།<br>།ལྷ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཡང་དང་ཡང་།<br>།ཆོས་ཀྱི་རྔས་ནི་སྐུལ་བྱེད་ལྟར།
|VariationOriginal=མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་བདག་མེད་དང་། །<br>ཞི་བའི་སྒྲ་ཡིས་བག་མེད་པའི། །<br>ལྷ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཡང་དང་ཡང་། །<br>ཆོས་ཀྱི་རྔས་ནི་སྐུལ་བྱེད་ལྟར། །
|VariationOriginalSource=[https://adarsha.dharma-treasure.org/kdbs/degetengyur/pbs/2916192 Dege, PHI, 136]
|VariationOriginalSource=[https://adarsha.dharma-treasure.org/kdbs/degetengyur/pbs/2916192 Dege, PHI, 136]
|VariationTrans=The drum of the gods again and again<br>Summons all the heedless gods<br>Through the sounds "impermanence,"<br>"Suffering," "lack of self," and "peace,"
|VariationTrans=The drum of the gods again and again<br>Summons all the heedless gods<br>Through the sounds "impermanence,"<br>"Suffering," "lack of self," and "peace,"
Line 45: Line 45:


[You may wonder,] "Why does [this example] here refer [only] to '''the drum''' of dharma and not to the cymbals and other kinds of divine [musical instruments]? Due to the power of the '''previously''' committed '''virtuous karma''' of the gods, without being played [by anybody], these [other instruments] too produce divine sounds pleasant to hear." (J103) [They are not referred to here] because they are dissimilar to the Tathāgata’s voice in terms of four kinds of qualities. What are these? They are as follows: being limited, not beneficial, unpleasant, and not conducive to deliverance. By contrast, the drum of dharma is explained to be unlimited because it summons all the assemblies of heedless gods without exception (D124a) and never misses the [proper] time for [doing] so. It is beneficial because it protects [the gods] from being afraid of any harm [caused by] the hosts of their adversaries, such as the asuras, and because it connects them with the [crucial] point of heedfulness.<ref>I follow MB ''apramādapadasaṃniyojanatayā'' (supported by DP ''bag yod pa’i gnas la rab tu sbyor bas'') against J ''apramādasaṃniyojanatayā''. </ref> It is pleasant because it makes [the gods] abandon<ref>Skt. ''vivecana'' usually means "distinction" or "examination" (corresponding to DP ''ram par ’byed pa''). However, as de Jong points out, in Buddhist Hybrid Sanskrit, ''vivecayati'' means "causing to abandon,"dissuading from." This seems to fit the present context of standing in contrast to "bringing close to" (''upasaṃharaṇa'') better.</ref> the delight and pleasure due to wrong desire and because it brings them close to the [true] delight and pleasure of relishing the dharma. It is explained to be conducive to deliverance because it utters the sounds "impermanence," "suffering," "emptiness," and "'''lack of self'''" and because it pacifies misfortune and mental disturbance.
[You may wonder,] "Why does [this example] here refer [only] to '''the drum''' of dharma and not to the cymbals and other kinds of divine [musical instruments]? Due to the power of the '''previously''' committed '''virtuous karma''' of the gods, without being played [by anybody], these [other instruments] too produce divine sounds pleasant to hear." (J103) [They are not referred to here] because they are dissimilar to the Tathāgata’s voice in terms of four kinds of qualities. What are these? They are as follows: being limited, not beneficial, unpleasant, and not conducive to deliverance. By contrast, the drum of dharma is explained to be unlimited because it summons all the assemblies of heedless gods without exception (D124a) and never misses the [proper] time for [doing] so. It is beneficial because it protects [the gods] from being afraid of any harm [caused by] the hosts of their adversaries, such as the asuras, and because it connects them with the [crucial] point of heedfulness.<ref>I follow MB ''apramādapadasaṃniyojanatayā'' (supported by DP ''bag yod pa’i gnas la rab tu sbyor bas'') against J ''apramādasaṃniyojanatayā''. </ref> It is pleasant because it makes [the gods] abandon<ref>Skt. ''vivecana'' usually means "distinction" or "examination" (corresponding to DP ''ram par ’byed pa''). However, as de Jong points out, in Buddhist Hybrid Sanskrit, ''vivecayati'' means "causing to abandon,"dissuading from." This seems to fit the present context of standing in contrast to "bringing close to" (''upasaṃharaṇa'') better.</ref> the delight and pleasure due to wrong desire and because it brings them close to the [true] delight and pleasure of relishing the dharma. It is explained to be conducive to deliverance because it utters the sounds "impermanence," "suffering," "emptiness," and "'''lack of self'''" and because it pacifies misfortune and mental disturbance.
|OtherTranslations=<h6>Obermiller (1931) <ref>Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.</ref></h6>
:The drum of the Doctrine, again, and again,
:Summons the inattentive gods
:By the sounds of "evanescence," of "suffering,"
:Of "impersonality," and of "quiescence."
<h6>Takasaki (1966) <ref>Takasaki, Jikido. [[A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism]]. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.</ref></h6>
:Alarms all the inattentive gods again and again,
:By producing the sounds of 'evanescence', of 'suffering',
:Of 'impersonality' and of 'quiescence';
<h6>Fuchs (2000) <ref>Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.</ref></h6>
:no vibration and no intention at all,
:the drum resounds again and again
:with "impermanence" and "suffering,"
:"non-existence of self" and "peace,"
:admonishing all the careless gods.
}}
}}

Latest revision as of 14:00, 16 September 2020

Ratnagotravibhāga Root Verse IV.32

Verse IV.32 Variations

अनित्यदुःखानैरात्म्यशान्तशब्दैः प्रमादिनः
चोदयत्यमरान् सर्वानसकृद्देवदुन्दुभिः
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
anityaduḥkhānairātmyaśāntaśabdaiḥ pramādinaḥ
codayatyamarān sarvānasakṛddevadundubhiḥ
E. H. Johnston as input by the University of the West.[2]
མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་བདག་མེད་དང་། །
ཞི་བའི་སྒྲ་ཡིས་བག་མེད་པའི། །
ལྷ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཡང་དང་ཡང་། །
ཆོས་ཀྱི་རྔས་ནི་སྐུལ་བྱེད་ལྟར། །
The drum of the gods again and again
Summons all the heedless gods
Through the sounds "impermanence,"
"Suffering," "lack of self," and "peace,"
Le tambour du Dharma exhorte encore

Et toujours les dieux insouciants, Au son des mots : impermanence, Souffrance, irréalité du soi et paix.

RGVV Commentary on Verse IV.32

།ལྷའི་རྔ་བཞིན་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཇི་ལྟར་ལྷ་ནང་ལྷ་རྣམས་ཀྱི། །སྔོན་གྱི་དཀར་པོའི་མཐུ་ཡིས་ནི། །འབད་དང་གནས་དང་ཡིད་གཟུགས་དང་། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་བཞིན་དུ། །མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་བདག་མེད་དང་། །{br}ཞི་བའི་སྒྲ་ཡིས་བག་མེད་པའི། །ལྷ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཡང་ནས་ཡང་། །ཆོས་ཀྱི་རྔས་ནི་སྐུལ་བྱེད་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཁྱབ་བདག་འབད་སོགས་དང་། །བྲལ་དང་འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ། །སངས་རྒྱས་གསུང་གིས་ཁྱབ་མཛད་དེ། །སྐལ་ལྡན་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ། །ཇི་ལྟར་ལྷ་ནང་ལྷ་རྣམས་{br}ཀྱི། །རྔ་སྒྲ་རང་གི་ལས་ལས་བྱུང་། །དེ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་ཐུབ་པའི་ཆོས། །གསུང་བའང་རང་གི་ལས་ལས་འབྱུང་། །འབད་གནས་ལུས་དང་སེམས་བྲལ་བའི། །སྒྲ་དེ་ཇི་ལྟར་ཞི་སྒྲུབ་ལྟར། །དེ་བཞིན་བཞི་དང་བྲལ་བ་ཡི། །ཆོས་འདི་ཞི་བ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཇི་ལྟར་ལྷ་ཡི་གྲོང་ན་{br}རྔ་སྒྲའི་རྒྱུན་འབྱུང་མི་འཇིགས་སྦྱིན་པ་ནི། །ཉོན་མོངས་གཡུལ་དུ་འཇུག་ཚེ་ལྷ་མིན་གཡུལ་རྒྱལ་རྩེད་མོ་སེལ་བ་བཞིན། །དེ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་དག་ན་བསམ་གཏན་གཟུགས་མེད་ལ་སོགས་རྒྱུས་བྱུང་བ། །སེམས་ཅན་ཉོན་མོངས་སྡུག་བསྔལ་རབ་འཇོམས་ཞི་བ་བླ་མེད་ལམ་ཚུལ་བརྗོད།།{br}ཅིའི་ཕྱིར་འདིར་ཆོས་ཀྱི་རྔ་ཉིད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱི། ལྷའི་སིལ་སྙན་གྱི་རྣམ་པ་དེ་ལས་གཞན་པ་དག་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་སྔོན་བྱས་པའི་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་མོད་ཁོ་ནར་ལྷའི་རྣ་བར་ཡིད་འཕྲོག་པའི་སྒྲའི་རྗེས་སུ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དབྱངས་{br}དང་དེ་དག་ཆོས་མི་མཐུན་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་བཞིའོ། །དེ་དག་ཀྱང་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། ཉི་ཚེ་བ་ཉིད་དང་། ཕན་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་། བདེ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་། ངེས་པར་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །ཆོས་ཀྱི་རྔ་ནི་བག་མེད་པའི་ལྷའི་ཚོགས་མཐའ་

དག་བསྐུལ་བ་ཉིད་དང་། དེའི་དུས་ལ་མི་འདའ་བས་ན་ཉི་ཚེ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏོ། །ལྷ་མ་ཡིན་ལ་སོགས་པ་ཕ་རོལ་གྱི་ཚོགས་ཉེ་བར་འཚེ་བའི་འཇིགས་པ་ལས་ཡོངས་སུ་སྐྱོབ་པ་ཉིད་དང་། བག་ཡོད་པའི་གནས་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བས་ན་ཕན་པ་ཉིད་དང་། {br}དམ་པ་མ་ཡིན་པའི་འདོད་པའི་དགའ་བ་དེ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཀུན་དགའི་དགའ་བདེ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པས་ན་བདེ་བ་ཉིད་དོ། །མི་རྟག་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། སྟོང་པ་དང་། བདག་མེད་པའི་སྒྲ་སྒྲོགས་པ་ཉིད་དང་། ཉེ་བར་འཚེ་བའི་ཕོངས་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བར་{br}བྱེད་པས་ན་ངེས་པར་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏོ།

Other English translations

Obermiller (1931) [9]
The drum of the Doctrine, again, and again,
Summons the inattentive gods
By the sounds of "evanescence," of "suffering,"
Of "impersonality," and of "quiescence."
Takasaki (1966) [10]
Alarms all the inattentive gods again and again,
By producing the sounds of 'evanescence', of 'suffering',
Of 'impersonality' and of 'quiescence';
Fuchs (2000) [11]
no vibration and no intention at all,
the drum resounds again and again
with "impermanence" and "suffering,"
"non-existence of self" and "peace,"
admonishing all the careless gods.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  3. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.
  4. Jñānālokālaṃkārasūtra, D100, fols. 280b.1–282a.4.
  5. DP "drum of dharma" (chos kyi raga).
  6. I follow VT’s (fol. 16r4) gloss of °praṇudanaṃ as °pravartanaṃ. DP have sell ba, thus reading "to dispel the victorious [war]play of the forces of the asuras."
  7. I follow MB apramādapadasaṃniyojanatayā (supported by DP bag yod pa’i gnas la rab tu sbyor bas) against J apramādasaṃniyojanatayā.
  8. Skt. vivecana usually means "distinction" or "examination" (corresponding to DP ram par ’byed pa). However, as de Jong points out, in Buddhist Hybrid Sanskrit, vivecayati means "causing to abandon,"dissuading from." This seems to fit the present context of standing in contrast to "bringing close to" (upasaṃharaṇa) better.
  9. Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.
  10. Takasaki, Jikido. A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.
  11. Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.