No edit summary
m (Text replacement - "།(.*)།" to "$1། །")
 
(5 intermediate revisions by 2 users not shown)
Line 10: Line 10:
}}{{VerseVariation
}}{{VerseVariation
|VariationLanguage=Tibetan
|VariationLanguage=Tibetan
|VariationOriginal=།ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་པ་ཡི།<br>།རང་བཞིན་ཡིན་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས།<br>།ཞི་བ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར།<br>།ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད།
|VariationOriginal=ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་པ་ཡི། །<br>རང་བཞིན་ཡིན་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས། །<br>ཞི་བ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །<br>ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད། །
|VariationOriginalSource=[https://adarsha.dharma-treasure.org/kdbs/degetengyur/pbs/2380991 Dege, PHI, 109]
|VariationOriginalSource=[https://adarsha.dharma-treasure.org/kdbs/degetengyur/pbs/2380991 Dege, PHI, 109]
|VariationTrans=It is unconditioned because its nature<br>Is to be without beginning, middle, and end.<br>It is declared to be effortless<br>Because it possesses the peaceful dharma body.
|VariationTrans=It is unconditioned because its nature<br>Is to be without beginning, middle, and end.<br>It is declared to be effortless<br>Because it possesses the peaceful dharma body.
|VariationTransSource=[[When the Clouds Part]], [[Brunnhölzl, K.|Brunnhölzl]], 337. <ref>[[Brunnhölzl, Karl]]. [[When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra]]. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.</ref>
|VariationTransSource=[[When the Clouds Part]], [[Brunnhölzl, K.|Brunnhölzl]], 337. <ref>[[Brunnhölzl, Karl]]. [[When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra]]. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.</ref>
}}{{VerseVariation
|VariationLanguage=Chinese
|VariationOriginal=非初非中後自性無為體<br>
及法體寂靜故自然應知
|VariationOriginalSource=http://cbetaonline.dila.edu.tw/en/T31n1611_p0822c08
}}
}}
|EnglishCommentary=::'''It is unconditioned because its nature '''
::'''Is to be without beginning, middle, and end. '''
::'''It is declared to be effortless '''
::'''Because it possesses the peaceful dharma body.''' <ref>śāntadharmaśarīra.</ref> I.6
::'''It is not produced through other conditions''' 
::'''Because it is to be realized personally. {D78a}''' 
::'''Thus, it is wisdom because it is threefold awakening. '''
::'''It is compassion because it teaches the path. I.7'''
::'''It is power because it overcomes suffering '''
::'''And the afflictions through wisdom and compassion.''' 
::'''One’s own welfare is by virtue of the first three qualities '''
::'''And the welfare of others by virtue of the latter three. I.8'''
Being "unconditioned" should be understood as the opposite of being conditioned. Here, what is called "conditioned" is that in which arising is perceived and abiding and ceasing are perceived too. Because of the lack of these [three characteristics], buddhahood is to be regarded as '''being without beginning, middle, and end''' and as consisting of the unconditioned '''dharmakāya'''. '''It is effortless''' because all reference points and conceptions are at '''peace'''.
'''It is not produced by other conditions''' because it '''is to be realized''' by self-arisen wisdom (here, udaya means "awakening" and not "arising").<ref> I follow de Jong’s emendation of '' ’bhipretotpādaḥ'' to '' ’bhipreto notpādaḥ'', which is also supported by DP '' ’dod kyi skye ba ni ma yin no''.</ref> Even though it is unconditioned and has the characteristic of being inactive, from tathāgatahood all activities of the perfect Buddha unfold without effort in an unimpeded and uninterrupted manner until the end of saṃsāra. Thus, buddhahood, which is a truly amazing and inconceivable object, is completely and perfectly realized as being inexpressible in nature by [the Buddha] himself, [that is,] not after having heard [about it] from others, but through the self-arisen wisdom that is not caused by a master. Thereafter, in order to help awaken<ref>MB ''avabodhāya'' against J ''anubodhāya''. </ref> others, who have not awakened to such an awakening {P79a} and are blind by birth,<ref>MB ''jātyandhabhūtānām'' against J ''jātyandhānām''. </ref> [the Buddha] teaches them the path that leads to that [awakening].<ref> I follow MB ''tadanugamamārga''° (DP ''de rjes su rtogs pa’i lam'') and VT (fol. 10v6) °''vyapadeśa''° against J ''tadanugāmimārgavyupadeśa''. </ref> Therefore, one should understand that [the Buddha] is endowed with unsurpassable wisdom and compassion.
The '''fearlessness''' of the '''path''' is due to its being beyond the world. Its being beyond the world is due to its never turning back. In due order, the examples of a '''sword and''' a '''vajra''' elucidate that both the wisdom and compassion of the Tathāgata have the '''power''' to '''overcome''' the roots of the '''suffering and the afflictions''' of others. Here, in brief, the root of suffering consists of anything that comes about as [the five skandhas of] name and form within [any possible saṃsāric] existence. The root of the afflictions {D78b} consists of any views and doubts that are preceded by clinging to a real personality. Here, by virtue of its characteristic of coming forth, the '''suffering''' that consists of name and form is to be understood as being represented by a '''sprout'''. {J9} Since the power of both the wisdom and the compassion of the Tathāgata cuts through this [suffering], it should be known to be illustrated by the example of a sword. The afflictions to be relinquished through seeing, which consist of said '''views''' and '''doubts''' and are difficult to understand through mundane wisdom, are difficult to penetrate. Therefore, they resemble a '''wall concealed by a thick''' forest. Due to being what '''breaks through''' these [afflictions], the power of both the wisdom and the compassion of the Tathāgata should be understood to be illustrated by the example of a vajra.<ref>VT (fol. 10v5) says that the sword of wisdom cuts through suffering, while the vajra of compassion breaks through the wall (of views and doubts). </ref>
The instruction on the detailed analysis of these six qualities of the Tathāgata as described should be known in this order according to the ''Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra''. There it is said:
<blockquote>Mañjuśrī, [through this specification,] "what is without arising and without ceasing" {P79b} [should be understood to be a designation of] the Tathāgata Arhat, the completely perfect Buddha.<ref>D100, fol. 284b.3 (the insertions in "[ ]"stem from D100).</ref></blockquote>
Through this, it is explained first that the Tathāgata has the characteristic of being unconditioned. Right after this, the Tathāgata’s being without arising and without ceasing [is illustrated] by nine examples, starting with the example of a reflection of Śakra<ref>This is another name of the god Indra. </ref> on a ground of stainless beryl.<ref>'Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra'', D100, fol. 280a.2–4. Note that, in the sūtra, this passage precedes the former one. </ref> With regard to the meaning [of this], [the sūtra] says:
<blockquote>Mañjuśrī, likewise, the Tathāgata Arhat, the completely perfect Buddha, does not move, does not reflect, is not discursive, does not think, and does not conceptualize. He is without thought, without conception, without reflection, without mental engagement, peaceful, without arising, and without ceasing. He cannot be seen, cannot be heard, cannot be smelled, cannot be tasted, and cannot be touched. {D79a} He is without characteristics, without cognizing, and without being cognizable.<ref> Ibid., fol. 280a.4–6. </ref></blockquote>
Thus and further goes the [sūtra’s] discussion of different aspects of '''peacefulness'''.<ref>J ''upaśamaprabhedapradeśa'' (DP ''nye bar zhi ba’i tshig gi rab tu dbye ba''). According to ''Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra'', D100, the difference between ''śama'' and ''upaśama'' is that the realization of phenomena’s not really existing results in the mind’s being free from clinging to them.</ref> Through this, it is explained that the Tathāgata is effortless because in his own actions all discursiveness and conceptions are at peace. Then, the discussion of the [nine] examples in the following passage [of the sūtra] explains the completely perfect awakening of the Tathāgata without any other conditions with regard to the gateways to the completely perfect awakening to the suchness of all phenomena. At the end, after having taught the sixteen aspects of the '''awakening''' of the Tathāgata, [the sūtra] says the following:
<blockquote>Here, Mañjuśrī, once the Tathāgata has completely and perfectly awakened to all phenomena’s having such a nature and {P80a} has seen the dharmadhātu of sentient beings to be impure, not stainless, and blemished,<ref>J ''aśuddham avimalaṃ sāṅganam'' (DP ''ma dag pa dri ma dang bral ba skyon dang bcas pa''). However, the ''Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra'' (D100, fol. 298a.7) has "pure, stainless, and unafflicted" (''dag pa dri ma med pa nyon mongs pa med pa''), which is confirmed and explained several times with regard to a number of phenomena right before that passage.</ref> {J10} his great compassion, which is called "playful mastery," unfolds for [all] sentient beings.<ref>Ibid., fol. 298a.6–7. In D100 this sentence reads, "Here, Mañjuśrī, [in] the Tathāgata, who has completely and perfectly realized all phenomena to be like that and has seen the basic element of sentient beings, great compassion, which is called "playful mastery,"arises for sentient beings because sentient beings are [ultimately] pure, stainless, and undefiled."</ref></blockquote>
This states that the Tathāgata is endowed with unsurpassable wisdom and compassion. [In this passage,] "all phenomena’s having such a nature" [refers to phenomena] as they have been taught above as having the nature of the lack of entity.<ref>With Takasaki, J ''abhāvasvabhāvāt'' is emended to ''abhāvasvabhāvān''.</ref>"Completely and perfectly awakened" [means] "realized by nonconceptual buddha wisdom that accords with reality." "Of sentient beings" [means] "of those who are categorized as the groups [whose disposition] is certain [in terms of what is correct], [whose disposition] is uncertain, and [whose disposition] is certain in terms of what is mistaken."<ref>See the text below (J29.1ff.) for an explanation of which sentient beings belong to which of these three groups. </ref> "The dharmadhātu" [refers to their] tathāgata heart, which in essence is not different from the [Buddha’s] own true nature.<ref>I follow MB °''nirviśiṣṭaṃ tathāgatagarbham'' against J °''nirviśiṣṭatathāgatagarbham''. </ref> "Has seen" [means] "having seen all the aspects [of this tathāgata heart in different beings] with the Buddha’s unobscured eyes." "Impure" [refers to the impurity] of ordinary naive beings due to their afflictive obscurations. "Not stainless" [refers to the impurity] of śrāvakas and pratyekabuddhas due to their cognitive obscurations. {D79b} "Blemished" [refers to the impurity] of bodhisattvas due to their remainders of either one of both of those [obscurations]. [The Buddha’s compassion is called] "playful mastery" because of having entered into various gateways of perfect means of guidance. That this "compassion unfolds for [all] sentient beings" is because [the Buddha], as being the one who possesses the awakening of having completely and perfectly awakened for the sake of all sentient beings due to [their] being equal [for him to himself], has the intention to [make them] attain the realization of [the Buddha’s] own true nature [that abides in them too]. Thereafter, due to the unfolding of unsurpassable wisdom and compassion, [the Buddha] engages in bringing about his turning of the wheel of the unequaled dharma in an uninterrupted manner. {P80b} This is to be understood as the power of both [wisdom and compassion] with regard to promoting the welfare of others.
Here, from among these six qualities of the Tathāgata, in due order, to be endowed with ''the first three''' [qualities] (such as being unconditioned) represents the fulfillment of one’s '''own welfare''', while [being endowed] with the latter three (such as wisdom) represents the fulfillment of the welfare of others. Or, [one can say that] it is [the quality of] wisdom that elucidates the fulfillment of one’s own welfare, which is due to its having the property of being the basis of the completely perfect self-awakening that is the supreme and eternal abode of peace. Compassion and power [indicate] the fulfillment of the welfare of others due to their having the property of being the basis of [the activity of] turning the wheel of the great unsurpassable dharma.
|OtherTranslations=<h6>Obermiller (1931) <ref>Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.</ref></h6>
|OtherTranslations=<h6>Obermiller (1931) <ref>Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.</ref></h6>
:Having by nature no beginning,
:Having by nature no beginning,

Latest revision as of 12:14, 18 August 2020

Ratnagotravibhāga Root Verse I.6

Verse I.6 Variations

अनादिमध्यनिधनप्रकृतत्वादसंस्कृतम्
शान्तधर्मशरीरत्वादनाभोगमिति स्मृतम्
anādimadhyanidhanaprakṛtatvādasaṃskṛtam
śāntadharmaśarīratvādanābhogamiti smṛtam
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་པ་ཡི། །
རང་བཞིན་ཡིན་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས། །
ཞི་བ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །
ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད། །
It is unconditioned because its nature
Is to be without beginning, middle, and end.
It is declared to be effortless
Because it possesses the peaceful dharma body.
非初非中後自性無為體

及法體寂靜故自然應知

Comme par nature elle n’a ni commencement,

Ni milieu, ni fin, elle est incomposée. Douée de la paix du corps absolu, On la dit spontanée.

RGVV Commentary on Verse I.6

།ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་པ་ཡི། །རང་བཞིན་ཡིན་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས། །{br}ཞི་བ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད། །སོ་སོ་རང་གིས་རྟོགས་བྱའི་ཕྱིར། །གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་མིན་པ། །དེ་ལྟར་རྣམ་གསུམ་རྟོགས་ཕྱིར་མཁྱེན། །ལམ་སྟོན་ཕྱིར་ན་ཐུགས་བརྩེ་བ། །ནུས་པ་ཡེ་ཤེས་ཐུགས་རྗེ་ཡིས། །སྡུག་

བསྔལ་ཉོན་མོངས་སྤོང་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་གསུམ་གྱིས་རང་དོན་ཏེ། །ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་གཞན་དོན་ཡིན། །འདུས་མ་བྱས་ནི་འདུས་བྱས་ལས་བཟློག་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་འདུས་བྱས་ནི་གང་ལ་སྐྱེ་བ་ཡང་རབ་ཏུ་ཤེས་ཤིང་། གནས་པ་དང་{br}འཇིག་པ་ཡང་རབ་ཏུ་ཤེས་པ་ནི་འདུས་བྱས་ཞེས་བརྗོད་ལ། དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོག་མ་དང་དབུས་དང་ཐ་མ་མེད་པ་འདུས་མ་བྱས་པ། ཆོས་ཀྱི་སྐུས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བར་བལྟ་བར་བྱའོ། །སྤྲོས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བའི་ཕྱིར་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའོ། །{br}རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཨོ་ཏ་ཡ་ནི་འདིར་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལ་འདོད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་འཇུག་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ལས་ཀྱང་{br}ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཛད་པ་ཐམས་ཅད་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པར་ཐོགས་པ་མེད་ཅིང་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་རབ་ཏུ་འཇུག་གོ། །དེ་ལྟར་ཤིན་ཏུ་རྨད་དུ་བྱུང་ཞིང་བསམ་དུ་མེད་པའི་ཡུལ་སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་གཞན་ལས་མ་ཐོས་པར་རང་ཉིད་དེ་སློབ་དཔོན་མེད་པར་{br}རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་ཏེ། དེ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པ་དང་མི་ལྡན་པ་དམུས་ལོང་དུ་གྱུར་པ་གཞན་དག་ཀྱང་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དེ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པའི་ལམ་སྟོན་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་{br}ཐུགས་རྗེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །འཇིགས་པ་མེད་པའི་ལམ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་ལ། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་ཡང་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །རལ་གྲི་དང་རྡོ་རྗེའི་དཔེས་ནི་གོ་རིམས་ཇི་ལྟ་བར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཐུགས་རྗེ་{br}འདི་གཉིས་ཉིད་གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་དང་ཉོན་མོངས་པའི་རྩ་བ་འཇོམས་པར་ནུས་པར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྩ་བ་ནི་མདོར་ན་གང་ཅི་ཡང་རུང་སྲིད་པ་རྣམས་སུ་མིང་དང་གཟུགས་མངོན་པར་གྲུབ་པའོ། །ཉོན་མོངས་པའི་རྩ་བ་ནི་གང་ཅི་ཡང་རུང་བ་འཇིག་

ཚོགས་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་དང་ཐེ་ཚོམ་མོ། །དེ་ལ་མིང་དང་གཟུགས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ནི་མངོན་པར་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་གྱིས་ནི་མྱུ་གུ་ལྟ་བུར་ཤེས་པར་བྱ་ལ། དེ་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། {br}ཐུགས་རྗེ་གཉིས་ཀྱི་ནུས་པ་རལ་གྲིའི་དཔེས་བསྟན་ཏོ། །ལྟ་བ་དང་ཐེ་ཚོམ་གྱིས་བསྡུས་པ་མཐོང་བས་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་རྟོགས་པས་ཤེས་པར་དཀའ་བ་དང་། ཕིགས་པར་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ན། ནགས་ཐིབས་པོས་བསྐོར་བའི་རྩིག་པ་དང་འདྲ་བ་དེ་{br}འཇིག་པར་བྱེད་པ་སྟེ་འཇིག་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཐུགས་རྗེ་དག་རྡོ་རྗེའི་དཔེ་དང་མཐུན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཇི་སྐད་བསྟན་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ཏན་དྲུག་པོ་འདི་རྣམས་གོ་རིམས་འདི་ཉིད་ཀྱིས་རྒྱས་པར་རྣམ་པར་{br}དབྱེ་བ་བསྟན་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་འཇུག་པ་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་གྱི་མདོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ལས་ཇི་སྐད་དུ། འཇམ་དཔལ་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འགག་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་{br}རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དགས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། འདིས་ནི་རེ་ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་འདུས་མ་བྱས་པའི་མཚན་ཉིད་དོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །གང་དེའི་རྗེས་ཐོགས་ཉིད་ལ་བཻ་ཌཱུརྱའི་ས་གཞི་དྲི་མ་མེད་པའི་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་གྱི་དཔེ་ཐོག་མར་བྱས་{br}ཏེ། ཇི་སྲིད་དུ་དཔེ་དགུས་དོན་འདི་ཉིད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གསུངས་པ། འཇམ་དཔལ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱང་གཡོ་བར་མི་མཛད། སེམས་པར་མི་མཛད། སྤྲོ་བར་མི་མཛད། རྟོག་པར་མི་མཛད། {br}རྣམ་པར་རྟོག་པར་མི་མཛད་ཅིང་། རྟོག་པ་མེད་པ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ། སེམས་པ་མེད་པ། ཡིད་ལ་བྱེད་པ་མེད་པ། བསིལ་བར་གྱུར་པ། སྐྱེ་བ་མེད་པ། འགག་པ་མེད་པ། བལྟར་མེད་པ། མཉན་དུ་མེད་པ། བསྣམ་དུ་མེད་པ། མྱང་དུ་མེད་པ། རེག་ཏུ་

མེད་པ། མཚན་མ་མེད་པ། རྣམ་པར་རིག་པ་མེད་པ། རྣམ་པར་རིག་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཉེ་བར་ཞི་བའི་ཚིག་གི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་བསྟན་པའོ། །འདིས་ནི་རང་གི་མཛད་པ་དག་ལས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། སྤྲོས་པ་{br}ཐམས་ཅད་ཞི་བའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །དེའི་འོག་ཏུ་གཞུང་ལྷག་མ་ལས་དཔེ་བསྟན་པས་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་སྒོ་ལ། གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་མངོན་པར་རྟོགས་པ་མ་ཡིན་པ་{br}ཉིད་བསྟན་ཏོ། །གང་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བྱང་ཆུབ་རྣམ་པ་བཅུ་དྲུག་བསྟན་ནས། མཐར་འདི་སྐད་དུ། འཇམ་དཔལ་དེ་ལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་སྟེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཡང་མ་དག་པ། དྲི་མ་{br}དང་བྲལ་བ། སྐྱོན་དང་བཅས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གཟིགས་ནས་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་རྣམ་པར་བརྩེ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག་གོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། འདིས་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཐུགས་རྗེ་དང་ལྡན་{br}པ་ཉིད་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གོ་རིམས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསྟན་པ་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུའོ། །མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་{br}ཤེས་ཀྱིས་མཁྱེན་ནས་སོ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ངེས་པ་དང་། མ་ངེས་པ་དང་། ལོག་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པའི་ཕུང་པོར་གནས་པ་རྣམས་ལའོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བ་ནི། རང་གི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་དང་ཁྱད་པར་མེད་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་{br}པའི་སྙིང་པོའོ། །གཟིགས་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་སྒྲིབ་པ་མེད་པས་གཟིགས་ནས་སོ། །བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱི་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་མ་དག་པའོ། །ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པས་དྲི་མ་

དང་མ་བྲལ་བའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ནི་དེ་གཉི་ག་གང་ཡང་རུང་བའི་ལྷག་མས་སྐྱོན་དང་བཅས་པའོ། །རྣམ་པར་བརྩེ་བ་ནི་གདུལ་བྱའི་ཐབས་ཀྱི་སྒོ་སྣ་ཚོགས་པ་གྲུབ་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག་པ་ནི། མཉམ་པ་ཉིད་དུ་སེམས་{br}ཅན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པས་ན་རང་གི་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པ་ཐོབ་པར་དགོངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་འོག་ཏུ་བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཐུགས་རྗེའི་རབ་ཏུ་ཞུགས་པ་ལས་མཚུངས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རབ་ཏུ་བསྐོར་བ་ལ་འཇུག་པ་མངོན་པར་སྒྲུབ་པའི་སྦྱོར་{br}བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་གང་ཡིན་པ་འདི་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱིས་གཞན་གྱི་དོན་བྱེད་པར་ནུས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ཏན་དྲུག་པོ་དེ་དག་ཉིད་ལས་གོ་རིམས་ཇི་ལྟ་བར་འདུས་མ་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་པོ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ནི་རང་གི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་ལ། {br}ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་ལྷག་མ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ནི་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །ཡང་ན་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ནི་མཆོག་ཏུ་རྟག་པ་དང་ཉེ་བར་ཞི་བའི་གནས་རང་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ལ་གནས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་ན་རང་གི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་བསྟན་པ་དང་། ཐུགས་རྗེ་དང་{br}ནུས་པ་དག་གིས་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཆེན་པོ་རབ་ཏུ་འཇུག་པའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་ན་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་བསྟན་ཏོ།

Other English translations

Obermiller (1931) [19]
Having by nature no beginning,
Middle, nor end, (the Buddha) is immutable.
Being, in his Cosmical Essence, quiescent,
He is spoken of as acting without effort.
Takasaki (1966) [20]
As having neither beginning, middle nor end by nature,
It is immutable;
Being the body of quiet character,
It is free from any effort, — thus remembered by tradition
Fuchs (2000) [21]
Its nature is without beginning, middle, or end;
hence [the state of a buddha] is uncreated.
Since it possesses the peaceful dharmakaya,
it is described as being "spontaneously present."

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.
  3. śāntadharmaśarīra.
  4. I follow de Jong’s emendation of ’bhipretotpādaḥ to ’bhipreto notpādaḥ, which is also supported by DP ’dod kyi skye ba ni ma yin no.
  5. MB avabodhāya against J anubodhāya.
  6. MB jātyandhabhūtānām against J jātyandhānām.
  7. I follow MB tadanugamamārga° (DP de rjes su rtogs pa’i lam) and VT (fol. 10v6) °vyapadeśa° against J tadanugāmimārgavyupadeśa.
  8. VT (fol. 10v5) says that the sword of wisdom cuts through suffering, while the vajra of compassion breaks through the wall (of views and doubts).
  9. D100, fol. 284b.3 (the insertions in "[ ]"stem from D100).
  10. This is another name of the god Indra.
  11. 'Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra, D100, fol. 280a.2–4. Note that, in the sūtra, this passage precedes the former one.
  12. Ibid., fol. 280a.4–6.
  13. J upaśamaprabhedapradeśa (DP nye bar zhi ba’i tshig gi rab tu dbye ba). According to Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra, D100, the difference between śama and upaśama is that the realization of phenomena’s not really existing results in the mind’s being free from clinging to them.
  14. J aśuddham avimalaṃ sāṅganam (DP ma dag pa dri ma dang bral ba skyon dang bcas pa). However, the Sarvabuddhaviśayāvatārajñānālokālaṃkārasūtra (D100, fol. 298a.7) has "pure, stainless, and unafflicted" (dag pa dri ma med pa nyon mongs pa med pa), which is confirmed and explained several times with regard to a number of phenomena right before that passage.
  15. Ibid., fol. 298a.6–7. In D100 this sentence reads, "Here, Mañjuśrī, [in] the Tathāgata, who has completely and perfectly realized all phenomena to be like that and has seen the basic element of sentient beings, great compassion, which is called "playful mastery,"arises for sentient beings because sentient beings are [ultimately] pure, stainless, and undefiled."
  16. With Takasaki, J abhāvasvabhāvāt is emended to abhāvasvabhāvān.
  17. See the text below (J29.1ff.) for an explanation of which sentient beings belong to which of these three groups.
  18. I follow MB °nirviśiṣṭaṃ tathāgatagarbham against J °nirviśiṣṭatathāgatagarbham.
  19. Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.
  20. Takasaki, Jikido. A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.
  21. Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.